Yalan Dünya Şiiri - Meral Doğan

Azgın bir fırtına misali,
Kaptırdım kendimi gidiyorum,
Yaşamaya kalmadı ümidim,
Yalan dünya ya gülüp geçiyorum.

İşte güneş bir daha batıyor,
San ki bedenim ölümü arzuluyor,
Kalmadı gücüm biraz daha azalıyor,
İçim de her gün bir şeyler kopuyor.

Gece olunca bir korku kaplıyor,
Yarını düşündükçe gözlerim doluyor,
Tüm bedenimi acılar sarsıyor,
İçim de dinmeyen yaram kanıyor.