Yalan dünya Şiiri - Hüseyin İbiş

YALAN DÜNYA 13-02-2009
Seneler geçiyor boşuna insanlar kıymet bilmiyor,
Hayat dönmüş bir yalan yumağına sevgi aşk oyuncak oluyor,
Dalmış insanlar sahte mutluluklara sabahlar aydınlanmıyor,
Yasaklanmış yanmak umut ışığına artık yüzler gülmüyor.

Bırakmış yerini mutluluklar göz yaşlarına,
Hasret kalmış sevgililer güneşin doğuşuna,
İsyan eder olmuş insanlar kaderin kötü oyununa,
Düşmüş yalnız kalanlar hayatın derin boşluğuna

Kararmış hayatlar kırılıp yok olmuş umutlar,
Bitmiş dostluklar yüreklere çöreklenmiş acılar,
Taşa dönmüş kalpler unutulmuş en güzel anılar,
Durmuş saatler dertleşmeyi unutmuş yıldızlar.

eskisi gibi neşeli ötmüyor kuşlar,
Teslim almış gözleri nefret dolu bakışlar,
Coşkun çağlamıyor kulakları ökşamıyor ırmaklar,
Can vermiyor şarkılara notalar.

Mazide kalmış gömülmüş mezara hatıralar,
Tozlu raflara kalkmış bütün kitaplar,
Fırtınaya kapılmış gerçek sanılan sevdalar,
Dinmez olmuş gözlerden dökülen yaşlar.