Yalan Dünya Şiiri - Ramazan Pamuk

Yalan dünya faniliğin bildirdin.
Nasıl güveneyim yılına senin
Genç yaşında bir çoğunu öldürdün.
Kimse dokunamaz kılına senin.

Caziben var şeytan gibi azdırır
Meşakkatin kul olanı bezdirir
Üzerinde melul mahzun gezdirir
Bir gün oturmadım yalına senin.

Sen nesin ki yenilmezsin yutalım
Koyun musun sürülere katalım
Ağaç mısın gölgesinde yatalım
Daha basar mıyım dalına senin.

Gelip geçmiş baktım ömrün yarısı
Nerde geçer bilmem diğer gerisi
Çiçek,çiçek bal yapıyor arısı
Kaşık sunar mıyım balına senin

Biçim biçim renkleri var allanır
Elbisesi atlas kumaş pullanır
Gün gelince bak tepene çullanır
Kimseler bakar mı halına senin.

Geçilmiyor işvesinden nazından
İstemiyom ördeğinden kazından
Saracaklar üç beş arşın bezinden
Mutlak bineceğiz salına senin.