Yıllarca döktüm, hep alın teri
Emeklerim zâyi, gelmez geri
Ne gücüm kaldı, ne gözüm feri
Ömrümü bitirdin, yalan dünya.
Verdiğin ümitler yarım kaldı.
Büyük emeller ruhumu sardı.
Bu telaş, hırsa ne gerek vardı.
Tamaha daldırdın, yalan dünya.
Bazen illet verdin, bazen sağlık
Bazen darlık verdin, bazen varlık
Bazen ikbâl verdin, bazen kulluk
Daima aldattın, yalan dünya.
Kimi hastanede yatar, hasta
Kimi yitiğine yanar, yasta
Kimi bulamaz, çorbayı tasta
Derdime dert kattın, yalan dünya.
Hani nerde? Muhammed Mustafa,
Ebubekir, Ömer, Osman, Murtezâ.
Canları dâim edersin fedâ,
Bir dönme dolapsın yalan dünya.
(07 Mayıs 2007 - İstanbul)
Kayıt Tarihi : 7.5.2007 18:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!