daha ötesi yok. hayatta yaşadığımız hiçbir acı,üzüntü, can sıkıntısı, kalp kırıklığı bunu karşılamıyor. bir gün bir de bakıveriyorsunuz sevdiğiniz biri ölüveriyor. onca ölümün arasında aranızdaki tanıdık, bildiklik, sevgi hissi o ölümü sizin için diğerlerinden ayırıyor. geriye dönüp baktığınızda boşu boşuna üzdüğünüzü görüyorsunuz kendinizi olmuşlar için, ne ölüme ne de olmuşa çare bulunmuyor zira.
ölümü hatırlayınca insan hem çok güçsüz hem de güçlü hissediyor. 'bana ne ya bu olanlardan? alacak kaç nefesim kaldı ki? ' diye düşünüp daha sağlam duruyorsunuz.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
evet ölüme çare bulunmuyor. Zaten çare aramakta gereksiz. Ölüm ve diğer ayrılıklar olmasaydı hangi sevdiğimizin kıymetini bilirdik ki. ama kıymet verip sevgimizi büyütmekle sonsuz hayatta daha büyük sevgilere, daha fazla güzelliklere kapı açarız...yüreğinize sağlık...
Her canlı için kaçınılmaz bir gerçek ölüm .Ama hayat yinede yaşamaya değer ve yaşamak güzel ..
Acısı ve tatlısıyla kabullenmek ve sevginin gücüne inanarak yaşamak gerek bu hayatı...bugün var ,yarın yokuz....kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta