Giyin libasını kuşan sarıyı
Niye saçlarından attın karayı
Mekan denilen koca alemde
Kul ettin başıma yalan dünyayı.
Niye gözlerinde söndü ışığın
Döküldü ardında oğlun uşağın
Kefenin üstünde belde kuşağın
Gel ettin ardından yalan dünyayı.
Sessiz sedasız yollara düştün
Ateşin içinde közleri deştin
Felek çemberinden selamsız geçtin
Delettin ardından yalan dünyayı.
Yıkıldı bayramım sevinemedim
Tutuldu nutkum dövünemedim
Kahpe felek sana güvenemedim
Yol ettin ardından yalan dünyayı.
Kayıt Tarihi : 14.2.2012 15:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!