Yalan Dünya Şiiri - Abdullah Özen

Bir hayat edindim yalan dünyada
Ömrümce yüzümü güldürdüğü yalan
Kahkahalar atarken yerli yersiz
Gülerken can alıp öldürdüğü yalan

Kendisi boşlukta ya beni de sürükledi
Kalbim üstünde hem coştu hem tekledi
Dönmek isterken tam köşede bekledi
Karalar içinde pembeye büründüğü yalan

Mademki üstüne imtihana doğduk
Sevgi çok şey miydi kapıdan kovulduk
Daha yaşarken sorular içinde boğulduk
Baki kalacakmış gibi göründüğü yalan

Çalışmakla bitiremedi hiç kimse işini
Karardı kalbimiz doğdurmaz güneşini
Ahret ile kıyaslarsın nedense eşini
Güzel bir gün sefasını sürdürdüğü yalan

Üstüne göz açmayı ben dilemedim
Yıllarla hayatla anlaşıp gülemedim
Sende mi yanlış bende mi bilemedim
Koçyiğitler ocağını söndürdüğün de mi yalan