Kimsesiz zamanların yalnızlığından, aydınlık diyarların masalsı görüntülerinden, küçük bir çocuk yüreğinin tebessümüyle merhaba dostlar. Şimdiki yazım sahte dostluklara, yani dost gözüken dostsuzlara olsun.
Geçte olsa anladım ama “Dost vurulunca değil de unutulunca ölürmüş” meğer. Ama ben dostlarımı kır çiçekleri gibi avucumda değil, kurşun yarası gibi yüreğimde sakladım bunca yıl. Nice kavgalarda onlarında yanında oldum ve nice sorgularda onları ele vermedim hiç.
Dostluk deniz kenarındaki taşlara benziyormuş. Önce tek tek toplayıp sonra birer birer atmakmış denize. Ancak bazıları vardır ki kıyılmaz atmalara. İşte benim dost bildiklerim o kıyamadıklarımdı. Bilirim ben gülerken herkes eşlik eder, başarılarıma ortak olur. Ama ağlarken kimseyi bulamadım yanında, hele yenilgilerimde hep bir başıma kaldım. Bende diyorum ki şimdi öyle bir dost edinmeli ki insanoğlu; Kötü gün her kapıyı çaldığında kapıya beraber bakalım. Öyle bir dost edinelim ki, her daim yanımızda olsun.
Hangi yıldızı seçersen seç gökyüzünden
Tamamını Oku
'Cok duygulu ve etkileyici ...zor zamanda yanimzda bulunmuyorsa secimimizin yanilgisi acitir ,yinede dostlugun var olacagi inancimiz sarsilmasin...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta