Gelir Aklıma Şiiri - Midayet Kara

Düşünüp maziyi, efkarlanınca
Zalim felek bana, tuzak kurunca
Çileli günlerde, yalnız kalınca
Eskiyen dostlarım, gelir aklıma

Gelir bir araya, sohbet ederiz
Söyleşi arası, çaylar içeriz
Bir gün ecel gelir, göçüp gideriz
Yaşanmayan günler, gelir aklıma

Çileli günlerde, yaram azanda
Gönlüme acılar, düştü hazanda
Bütün kabahatler, yazı yazanda
Anlıma yazılan, gelir aklıma

Zalim felek gelip, beni bulunca
Dertlerimi bir bir, sayıp durunca
Ağlayan gözlerim, yaşla dolunca
Geçen o seneler, gelir aklıma

Sevince yeşerir, aşkın meyvesi
İnsana haz verir, onun çevresi
Acıyla doludur, garip heybesi
Çektiğim o günler, gelir aklıma

Eskiden aşıklar, yola düşerdi
Aç susuz gezerdi, çölde yaşardı
Akıl almaz derler, beşer şaşardı
Âşık olduğum gün, gelir aklıma

Umman’a düşersin, içi bilinmez
Dostun bahçesine, gizli girilmez
Anlına yazılan, yazı silinmez
Sevdiğim o günler, gelir aklıma

Ferhat Şirin için, dağları deldi
Kerem aslısını, rüyada gördü
Sevdik birbirini, ne güzel oldu
Yaşanan o aşkım, gelir aklıma

Dermanı olmayan, dertler bizdedir
Midayet can çıkmaz, beden özdedir
Sevgi dersen eyer, gülen gözdedir
O gülen gözlerin, gelir aklıma
(1063) Ekim 2017