Yalan Değil Ben De Gördüm

Çıktım bugün Kâf Dağına,
Baktım âlemin hâlına.
Bürünmüş sırdan şalına,
Hakîkati ayân gördüm.

Sular düzden dike akar.
Karga inci, mercan takar.
Körler, binbir resme bakar.
Gündüz fener yakan gördüm.

Ev duvarsız, kapı kilit.
Aslanları güder bir it.
Köşe başı binbir ifrit.
Âdemleri soran gördüm.

Sırtlanlar üşüşmüş bala.
Tosbağa gider dörtnala.
Akıl şaşar iş bu hala.
Âsumanda yılan gördüm.

Sinek kartalı kovalar.
Zift çeker, altın kovalar.
Derdi zehr ile ovalar.
Denizlerde yanan gördüm.

Anayı yavru doğurur.
Çocuk babaya buyurur.
Tokları açlar doyurur.
Sarayları virân gördüm.

Dalda oturmuş bir manda.
Balıklar yüzer samanda.
Böyle acayip zamanda.
Adalet arayan gördüm.

Şehre vardım, bu sekr ile.
Her şey döndü eski hâle.
Dahi şaşkın Yûnûs bile,
Giryân iken handân gördüm.

Mart 2016

İfrit: Cin, şeytan
Âdem: İnsan
Âsuman: Gökler, semâ
Sekr: Sarhoşluk
Giryân: Ağlayan
Handân: Mutlu, mesut