Yalan Değil Şiiri - İhsan Taşdelen

Yalan değil bitanem.
dedimya..!
Yalan değil...
bildiğin gibi her şey tesadüfle başladı.
bir gün sitrese girip
moreli bitirip,
derde deva bilip,
Telefon dedim...
Ve telefonu aldığım gibi, rastgele bir numara çevirdim...
Sen
Alo dedin.
Ben,
Kapattım...
Sen..!
Kimsin dedin
Ben
Sessiz kaldım...
Hem aradım, hem kapattım.
Neden sessiz kaldım...
Ben bu işten birşey anlamadım bitanem...

Bir saat sonraydı bitanem.
Dayanamadım.
Yine aradım...
Yine kapattım...
Rast gele çevirdiğim numarayı inan bir daha hiç unutmadım...
Ohh be,
Sonunda cesaret aldım...
Bir daha aradım...
Aradım ama bu sefer yıldırım aşkına yakalandım.
Bitanem.
Sevgilim.
Herşeyim.
Nasıl bu sevgin söylermisin bana.
İhanetmi dolu.?
Aşkmı..?
Sevdamı..?
Yoksa kara sevdamı..?
Bir diyosun ara.
Bir diyorsun arama...
Bİrdaha hiç mesajda yazma...
Yazmaya yazmayacağımda.
Bu yüreğim nasıl dayanır sana birtanem.?
Belki sana yalan gelir ama.
İnan yalan değil bu sevdam.
Bu aşkım yalan değil...

Bİrtanem
Nedir bu...
Her gece aynı satte atışmalar.
Telimi yüzüme kapatıp,
Cevapsız bırakmalar
Ceviz kabuğunu doldurmayan konular.
Anlamıyorum seni.
İnan anlamıyorum.,
Sanki dakiksin.
Saatini kurmuş vaktini beklersin.
Sonrada beni kızdırıp güllersin.
Ne olur gülme,
gülme bana,
Sakın ha Sakın
Benden özürde dileme.
Hatta.
Özür dileyecek konularda aklına hiç getirme.
Boşa dememiş atasözüm.
Kırkta bir düşün,
Kalbe verme hüzün.
Hadi dön artık.
Dön.
Sevdana dön.
Dönde döndü deyim.
Adın üstünde senin
Dönde..!
Sana en söyleyeceğim kelimeyi,
Yüzüne söyleyim.
Seni seviyorum.