Yalan de yalanla beni...

Mehmet Tuncer

Yaşıyor muyuz yani şimdi biz
Yaşamak mı bu?
Yitirilenlere bakmadan
Dünü özümseyemeden
Kabullenemeden...
Geleceği düşlemekte neyin nesi...
Bir düşün?
Az ötede yani yarınında
Hiç fire vermeden bula bileceğin
Göğsünü gere gere benim diyebileceğin
Ne var seni bekleyen...
Hiç çabalama
Hatta hiç düşleme
Çünkü sen;
Verdikleri kadarına sahiplenip
Onu da bulamazsın bak ha korkusuyla büyüdün...
Yıllar yılı el,etek öptün
Sus konuşma dediler konuşmadın...
Geçen zamanla
Büyüyüp,serpildikçe..
Hala farkında bile değilsin
Daha bir arttı korkuların...
Hatırla..
Dünkü,önceki günkü
Hatta bu sabah ki sözlerini..
Aman ha oğlum
Sakın ha kızım
Konuş demeden konuşma ha çocuğum.!
Yalan de yalanla beni...
Adam gibi kadın gibi sevmiştin hani ne oldu?
Koynunda yattığın,
Sarıldığın
Terini kokladığın
O bumu...?
Şimdi..
Sahip çıkamadığın,sahiplen emdiğin
Dünde kalmış sevgine ita fen
Günah çıkartmak için yazdığın
Yada
Ben...
Beni...
Ben işte böyle biriyim diye
Yazdığın şiirlerine
Birilerinden övgü dolu yorumlar alman
Haklı çıkartmaz ki seni?
Sadece salakça böbürleirsin
Suçlu arama
Tek suçlu sensin.
İlk kavgan..
İlk kaçışın..
İlk yenilgini bir hatırla
Dayak yeseydin ama kaçmasaydın...!
Kabullenmeseydin..
Kırk yamalı topunu
Kolu çıkık bebeğini
Vermeseydin..!
Olmazdı tüm bunlar...
Yalan de yalanla beni?