Öküzü heybeye koyup omuzuna alan,
Pekala, diyelim ki bu belki yalan.
Eşeğe binip deveyi kucağına alan;
Peki ya; söyleyin buda mı yalan?
Dağ yeşile, kül beyaza bürünür,
Amuda kalkarsan hep ters görünür.
Uılan gökte uçar, kartal sürünür,
Peki ya, arkadaş, bu da mı yalan?
Analı babalı öksüz kalan var,
Hem milyarlık, hem dilenci olan var,
Her doğruda mutlaka bir yalan var,
Pekala söyleyin buda mı yalan?
Gel de gör dünyayı, neler oluyor,
Kimisi ağlıyor, kimi gülüyor,
Doksanlık yaşarken kırklık ölüyor,
Peki ya, söyleyin bu da mı yalan?
Atıyor da Halil GÜLŞEN atıyor;
Kalem sivri, bir yerlere batıyor..
İt çıkmış, arslana meydan okuyor,
Peki ya arkadaş; bu da mı yalan?
Kayıt Tarihi : 24.1.2008 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ÇOK GÜZEL OLMUŞ KULARIM
Kimisi ağlıyor, kimi gülüyor,
Doksanlık yaşarken kırklık ölüyor,
Peki ya, söyleyin bu da mı yalan?
Atıyor da bizim KANUN atıyor;
Kalem sivri, bir yerlere batıyor..
İt çıkmış, arslana meydan okuyor,
Peki ya arkadaş; bu da mı yalan?
Çok güzel
Tebrik ederim
Mustafa Yiğit
böylesi yalanlar kemlik doğurur
bir kaşık suda insan boğulur
bir bakın bakalım bu da mı yalan
şiirinizin terkisinde bir dörtlük..selamlar.
(Halil bey görüşmek bir türlü nasip olmadı..
bilmiyorum.. bel ki de mahşere kaldı..)
TÜM YORUMLAR (7)