Yalan da sensin Şiiri - Abdullah Ataş

Acı verir oldu bana, tatlı olsa da varlığın,
Ne yazık duygularımdan bi haber olan da sensin.
Karanlıklar ortasında tutsağıyken bir çığlığın,
Issız bir köşede beni, ağlarken bulan da sensin.

Yüreğime ızdıraptan yıkılmaz bir duvar ördün,
Ben seninle felç olmuşken,anladım ki sen de kördün.
Bazen gülümserdin bana, bazen onu da çok gördün,
İncelerken doğruluğu, baktım ki yalan da sensin.

Dağ deldiren âma eden, adı aşktır efsanenin,
Ahvaline sebep odur viranenin, divanenin.
Tek mutluluk kaynağıyken, gönül denen düş hanemin,
Esrarengiz bir hal alıp,onları çalan da sensin.

Yanlızlığımın sırdaşı, dert ortağı her dizemin,
Konusu senden ibaret,safındayken üzülenin.
Kapılsan da büyüsüne,yıldızlardaki gizemin,
Bilinmezi bilen benim, rüyaya dalan da sensin.