Tüm çığlıklar boşuna;
Herşeye rağmen güneş yine doğdu işte.
İşte dünya bu kadar yalan!
Geçmişe karışabiliyor herşey bir anda
Unutulabiliyor herşey;
Ölüm bile!
Geçmiş, hatırlamada bir avuç rüya
Gelecek ise binbir meçhul
Kim karşı koyabilirki zamana
Herkes bu zamana kul.
Ben değil miydim bir zamanlar
Kırlarla kucaklaşan,
Şimdi bu taştan odalarda kuruyan
Bu gözler değil mi
Bir ağlayan, bir gülen
Gel de inan;
Ne yalandır şu tabiat
Bir yılda dört kılığa bürünen.
Kim kanmadı ki bu yalanlara.
Kim soğukta üşümeyen, sıcakta ısınmayan.
Kim aldanmadı bu dünyaya
Üzerinde yaşayıp da..
(İst. 12.Mayıs.1992)
Gülsüm TanrıverdiKayıt Tarihi : 27.4.2004 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)