evvelden yalan bahçesinde yaşayan bir sahtekâr-ı pir
kendi yalanlarına herkesten çok kendi inanmış sonra
ve ateş nehrine dönüştükçe kalbindeki kanayan yara
oraya atmış, orada yakmış öksüz duygularını bir bir.
zaten yalan tohumundan yetişmemiş mi insanoğlu
havva’yı kösnüten, adem’i azdıran zevkli yalandan
ve bunca zamanda bunca insan geçtiyse de aradan
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta