Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hatalı arama sendromunda gerilen zor zamanları ömrün.Kızgınlığın yanında kırgınlık çukur kalır nerdeyse...Ama çare yok yaşanacak.Ustanın dediği gibi,'Elde var hüzün'.Saygılarımla...
çok başarılı... tebrikler..
Buruk ve elemli havasını, paylaştıran bir şiirdi.
Mutlu ve esen kalın.
ne yapalım varsa ayrılık sevgiye vasıl eden yaradan ayrılığı da imtihan kılmıştır.yeter ki saygıdan yoksun kalmıyalım.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta