Saat on iki oluyor.
Benim mesaim başlıyor.
Sessiz geceler, kalemim, kağıdım ve ben başbaşayız.
Beni onlar anlıyor,
Onları da ben...
Hüzün dolu şarkılar dinliyorum arada bir.
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam