Yalan Şiiri - Deniz Ercivan

o bize dair yanılgılar dursun artık
ki aklımın koyaklarına tünemiş
ve güneşe dönsün yüzünü
ense kökümü kemiren bu sancılarda
bu bağrıma çöreklenmiş bulut
mantık ilacını içmeden kesilsin
hatta hiç ağlamadan geçsin aynalarda yüzümden

başım çıkıp gelsin bir bir daha
iki eder hesaplarından
öylece kendi köşesinde dursun
ellerinden geçmiş eşyalar
gidişinin o husumetini de
karnıma henüz söylememiş olsun
hiç bir hekim

yar bir sabah gül solmadı
bülbül gitmedi
kalbim hiç kanamadı olsun
bahçeyi kasıp kavuran bu rüzgarlar
bahçenin yalanı...
kestahane ağacı altında gölgeni de

henüz örtmemiş kar..

Berlin 21.Aralık.2008