Yalan Şiiri - Saba Levon

çok bildik hüzünler
taşırım bohçamda
yamalı
daraltılmış

kimsenin işine de yaramaz
bilirim
çoğunda
gözyaşlarım
gülüşlerim
ve de
sevişmelerim var
bana benzer sevdalar işte
zaten
sevdalarımız da bize
benzemez mi
ya da benzetmez miyiz
sevdalarımızı kendimize
kim daha çok yalan söyledi
umuda
sevdaya
dair
kutsal kitaplar mı
yoksa
bize masal anlatan nineler mi

belki de bütün inandıklarımız yalandı

iki kadeh koydum masama
birinde sen varsın
birinde gözyaşlarım

çok yoruldum boş caddelerden
sesimi bıraktığım yerde
bir pazar sabahı rahatsız etmeden kimseyi
sessizce gideceğim
bıraktığım yerden başlamak
çığlık atmak
küfretmek
şarkı söylemek için

bırakacağım gözlerine kendimi
bir damla gözyaşı olarak
düşmek için pencerene