Yalan
Kalbimde büyüttüğüm sevgi sarkık,
Karanlık kör etti gözlerimi.
Aynalar bile yalan söylüyor artık,
Kim anlar şimdi delirmiş sözlerimi...
Üstüme geliyor odamın duvarları,
Kapandı doğru yola çıkan çıkışlar.
Kovun kovun artık şu karanlıkları,
Ağır geliyor düştüğüm pusular...
Isırık attı kalbime zehirli yılan,
Sol yanımda garip bir sancı.
Bağımlılık yapıyor ağızlarda yalan,
Dinmez ruhumu saran bu acı...
Kayıt Tarihi : 15.4.2013 22:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Öztürk 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/15/yalan-858.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!