Tanıştığımızda adım da, tadım da yalandı.
Ve yaşadığım bu şehir, işim, medeni halim.
Aşk masalı, vaatlerim, okulum hepsi yalan.
Sevgim bile yalan dolandı, tutuğun o elim
Onca yalanlarım ki, senin yüreğini çalan
Hayallerini, umutlarını ve geleceğini
Belki de kaderdi, sınayan sabrını zorlayan
Boşa geçen yıllara, gözyaşı dökeceğini
Sonra, dua ile beddua arasında olman
Vicdansızlığımı bir ömür, yüzüme vurman.
Kalabalıklarda ki yalnızlığıma, acıman
Yatağında ”of” çekip, nedamet duyman
Yeni güne uyanıp, yola devam etmen
Geçmişi unutup, düşlerin peşinden gitmen
Ayakların üzerinde, yere sağlam basman
Arkana bakıp, geçmişin karşısında duman
Seni kaybetmek endişesi, gerçeği gizlemem
Yalanlarına kendisi de inanan, söyleyemeyen
Nedameti her gün içini kemirdiğini gören
Bu utançla yaşamaya mahkum seni kaybeden,
2011
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 2.12.2011 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumsuz
![Uğur Musab Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/02/yalan-807.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!