Ne kadar mutlu görünüyorum...
Yüzüm gülerken yüreğimle ağlıyorum aslında,
Ben kimden,neyden kaçıyorumki,
Kaçtığım herşey zaten benim sırtımda...
Kuş olup uçacakmış gibi yaşıyorum,
Uçamayacağımı bile bile uçmak...
Umud etmek tüm isteklerimi,
Bakıyorum da umud,işkence çekmek...
Güneşin her gün yeniden doğuşu,
Ay'ın her gece dünyaya Nûr'unu sunuşu,
Kuşun kanat çırpışı,dalganın kayaya vuruşu,
Hepsi işkence,hepsi kalbimin zincire vuruluşu...
Ne çok gülüyorum aslında değil mi?
Yüzüm ne kadar mutlu! ? ..
Ya yüreğim? Mutlu mu dersin?
Yüreğim benimle savaş ediyor,sen bilemezsin...
Nedendir bilmem,çevremdeki iyiler,
'Ben gideyim' derken,benden önce gittiler,
Hani 'iyiler çok yaşamaz' derler,neden?
Nedeni belli aslında,zamanın her şeyi katletmesinden...
Kayıt Tarihi : 29.5.2011 20:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!