Yalan Şiiri - Mustafa İbiş

Aslında insan yalan;
Nedenmi?
Kaç dostu tanıyoruz
Gidenlerden kaç dostu,
Hepside arkasına bakmadan
Birer birer gittiler.
Gider iken bizlere bir veda etmediler.
Belkide bakmışlarda,
Bizler fark etmemişiz.
Elveda demişlerde
Bizlermi bilmemişiz?
Gitti çok dostlarımız.
Ansızın birer birer
Kaybolarak gittiler.
Onlardan arta kalan,
Hafızamızda varsa..
Sadece anıları,
İnsanoğlu böyledir;
Tıpkı gül dalı gibi
Bir bahar geçtiğinde
Solar bütün gülleri
Yenisi geldiğinde,
Tanımaz gidenleri
Şimdi bana söyleyin siz
Yalan değilmi insan?
Taa Ademden bu yana,
Kaç defa dönmüş devran,
Şimdi söylermisiniz,
O giden insanları,
Kaç kişi var tanıyan,
Gerçek olan bir şey var.
Ölüm gerçek,ömür yalan