Yalan Şiiri - Hidir Kalay

hala hille
ve sahtekarlik ile hükmediyorlar
hala azmis bir halde kamillerimize saldiriyorlar
cocuklari vuruyorlar
hala katilleri, saldirganlari koruyorlar
hala gözümüzün icine baka baka
yalan söylüyorlar
biz hala 'kardes olalim' diyoruz
onlar canimiza hala kastediyorlar
dogamizi, insanlarimizii katlediyorlar
bizi kendileri gibi insanin canina kasteden katilmi saniyorlar?
yaniliyorlar
yaniltiyorlar
bu hayvanligin insanliktan üstün oldugunu saniyorlar
aldaniyorlar

bir polis bir cocugu vuruyor
basindan
hinc dolu
linc ederken insanligi
cocuklugunu vuruyor
bes on polis
bir cocugu vurup vurup
sürüklüyor
yürekleri yok
cocuklugumuz
masum sürükleniyor
unutuyorlar cocukluklarini
hinc dolu
linc ederken insanligi
yitiriyorlar
insanliklarini
yok ederken cocuklugu
koca bir hayati reddediyorlar
hafizalari yok

emrediyorlar
em-r aliyorlar
beyinleri ve vijdanlari kara
ve hükümsüz
Hitlerin ve Mussolini'nin cellatlari gibi
dünyayi ve yasami boguyorlar kana
kapanmadan henüz bir yara
kan kan
yirtiyorlar gözbebeklerimizde
vijdanlarimizda kapanmasi zor
yeni bir bir yara

vuruyorlar
akil kit
linc ediyorlar
vijdan yok
üstünü örtüyorlar
birbirini koruyorlar
adalet yok, hukuk yok
o dünyalarinda insanlik yok
yalan söyleyip kendileri kaniyorlar
ar yok
yemin edip inkar edyorlar
ahlak yok

hala yalan ile
hala hille ile
hala zulum ile
bu memleket
dünya kendilerinin olacak saniyorlar
yaniliyorlar
insaf yok
kursajlarindan kanli ekmek
gecen
gün be gün
doyacaklar saniyorlar
mide yok
zehir zikkim olacak
bilmiyorlar
tarihe bak
örnekleri cok

al, ey halkim
yüregini
ey insanlik hakimiyeti ellerine
bu zalimi zulmüyle
tarihin cöp tenekesine sok