Yalan Şiiri - Mehmet Raşit Er

YALAN

Yalan bize öğretilenlerin hepsi yalan.
Başıboş bıraktık hayallerimizi önce.
Gerçekleşir, gerçekleitirebiliriz sandık onları.
Oysa biz hayal kurmakla meşgulken yanımızdan geçivermiş hayat.
Yaşadığımız dünya mı çok acımasız yoksa bizmi dünyayı bu hale getirdik çokta net değil.
Neyse zaten konumuzda bu değil...

Bu günlerde en çok rüya görmeyi arzuluyorum.
Çünkü uzun bir yolculuk yapabilecek kadar paramda yok.
Bir katilin kurbanını öldürmeden önceki son bakışı merak konusudur belki.
Ama bizler neleri öldürdüğümüzün yada neleri yok ettiğimizin farkında bile değiliz.
Hep eskimiş yalanlarımızı rafa kaldırıp yeni yalanlar uydurmaya çalışıyoruz kendimize.
Akıp giden zamanla kara bir tıren misali yarışmaya çalışıyoruz...

Cudi dağında bir gerillanın hayatı nasıldır o nasıl hayaller kurar hayat için ne düşünür bilinmez.
Afrika'da açlıktan kırılan insanlarda yalan söylermi çocuklarına acaba,
Buralarda birgün açlığın yokolacağı üzerine hayaller kurarmı bu yalan dünyadan beklentileri varmıdır onların.
Ama eğer onların bu emperyalist dünyadan bir beklentileri varsa acırım onlara.
Çünkü bu dünyanın kendine hayrı kalmamış çok oldu kokuşmuşluğu bu dünyanın sadece çöpe atılmayı bekliyor.
Gelgelelim bize bizler masum değiliz hepimiz aslında birer kan dökmemiş olsakta katiliz...

Neler öldürmedikki neler.
Neleri yok etmedik söyleyin hele.
Ne doğa kaldı nede orman.
Ne insan kaldı aramızda nede kimyasallardan etkilenmemiş bir hayvan.
Kısacası yalancıyız katiliz yaşanmaz hale getirdik dünyayı.
Umut kalmadı umudun adı sadece şiir'lerde...