Münafıklık alameti;
Dinimizce meşum yalan.
Doğru ol bul selameti;
Dünya ahret olma talan…
Yalan illet yuva yıkar,
Kokusu çok çabuk çıkar,
Dostu dosta vurur takar;
Düşman olur evde balan…
Doğru konuş yolda kalma,
Yalan ile kıra çalma,
Dua al bed-dua alma;
Para etmez falan filan…
Her tarafı kırar döker,
Karabasan gibi çöker,
Muhabbeti kökten söker;
Bilelim ki yalan! Yılan.
Yalancıya saygı olmaz,
Hiçbir yerde huzur bulmaz,
Pis kanatla çok uçulmaz,
Sevimsizdir zehir salan.
Garibi kaç yalancıdan,
Uzak olur-sun acıdan,
Kurtulursun çok sancıdan,
Ve olmazsın bil ki nalân…
Kayıt Tarihi : 7.2.2009 23:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!