Yalansın yalan,
Doğrularımdan süzülüp,
Öylece kalan.
Sonumu hazırlayan.
Ecelimsin,
Meleğim,
En narin kuşum,
Tırnakları ile tenimi parçalayan.
Kabirim sin,
Bekleyenim,
Bir ana şefkatiyle
Bana kucak açan,
Kaybedişimsin,
Yerine koyamayışım.
Şimdi gülümse
Sensin Hedefine ulaşan.
Ahımsın,
Duam ve bedduam.
Hiçbir şey istemiyorum.
Allahtan.
Bir bakmışsın,
Gelmiş Zaman,
Ve gitmiş..
Çeliklerle bağlı bu adam.
Kayıt Tarihi : 6.1.2009 11:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersoy Oktay](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/06/yalan-567.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!