Yalan Şiiri - Sinan Tekdir

bekliyormuş beni her gece
yaşlı gözlerle penceresinde
benden başkası olmamış hiç
ilk ve sonmuşum yüreğinde
ve son olarak kalacakmışım
yalan...! söylemezmiş o

yanındayken mutlu oluyormuş
ben uzaklardayken hasret çekiyormuş
inciltiyormuş özlemim
aramayınca çok üzülüyormuş
dönsün diye dua ediyormuş hergün
yalan...! söylemezmiş o

kimseyi incitmemiş hayatında
andatmamış hiçkimseyi
iyilikten hoşlanır zevk alırmış
yapılan iyiliği unutmazmış
seneler geçsede
yalan...! söylemezmiş o

kime sorsan dürüstlülüğü
parmakla gösterirlermiş onu
yediden yetmişe herkes severmiş onu
o da beni severmiş
gözü kapalı kefil olurmuş mahalleli
yalan...! söylemezmiş o

ah kurt düştü şairime
böyle insan kadımı dünyada
inanamadı duyduklarına
başlamış araştırmaya hayatını sevdiğinin
çok pişman olacağını bilmeden
eşelemiş mazisini indikte inmiş derinlere
çıkamamış derinlerde bulamamış onu
yokmuş hiç olmamış öyle biri
bir tanesi bile doğru değilmiş anlattıkların
şair sadece gülmüş olanlara
ve mırıldanmış son kez içinden
yalan...! söylemezmiş o