Yalan Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Özünün sözünün terki doğruya hükümdür.
Batıl, hak karşısında mutlak iki büklümdür.
Yüce Yaratan güzel işlemiş, güzel seçimlemiş,
Maddenin hangi zerresini yanlış biçimlemiş.
Söylenecek en ufak bir eksik bulunamaz,
Bununla ne murat ettin diye asla sorulamaz.
Bakınız, yanlış olgularla bizi yaşatsaydı
Çökmüştü sistem yalanla iç içe yaratsaydı.

Yalan Hakkında hiç kimse iyi konuşamaz
Onunla iştigal edilenler asla kavuşamaz.
Her nesne ve unsurun dibinde dinamittir,
Üstüne çöken kabusudur sanki piramididir.
Ne hikmetse söyleyen bile yöneltir laneti,
Kesin bir iğrençliktir asla yoktur selameti.
Herkes bilir şaka yapan çobandan kalanın
Öyle ki Şakasının bile sonu felakettir yalanın.

Hak ile kaim, gerçekle iç içe yaşayan kanmaz,
İşi olmaz söylemez, işlemez hem yanmaz.
Kalbinde yalan illeti olana kimse inanmaz,
İnanılmadığını bile bile söyleyen utanmaz.
Hangi kurgunun temelinde olup ta oturmuş,
Kim görmüş yalanla yapılan ilelebet durmuş.
Sakın ha! ne işine ne inancına bulaştırma kuzum,
Yalanın açtığı delikler kapanmaz bilesin dostum.