Yalan! Şiiri - Eshabil Kel

Bütün bu yıllar; neyin günahı ki tanrım!
Ne diye her an ölüm başucumda sanki?
Bitmelimi yoksa hiç bitmemelimi
Kar altında yanan bir kor gibi!

Nasıl olurda eskir insan?
Ruhu adamakıllı,deli divane biri iken
Hangi tarafta aradığımız sevgili?
Avucumuzda mı yoksa,yoksa….
Aman tanrım biz yoksa
Baştan berimi kandırıyoruz kendimizi? ..

Sinemizdeki bu kirli elleri,
Ya bu kadar gerçekçi,sevda demek ki,
Sırrımızı açtığımız dostumuz kalmadı ki,
Böyle,böyle her taraf yalan yanlış
Geceleri ilişip yatan koynumuza..
Sessizce; bütün sessizlikler sevgilere denk iken,
Sevgilimiz bile kollarımızda yalan olsa gerek!

MART 2008

KAHRAMANMARAŞ