Yalan Şiiri - Poyraz Karadeniz

Belkide yanlıştık biz hayatta..
Belkide hayat yanlıştı bize göre..
Yerimiz iki mezar taşının arası olmalıydı..
Ama asla yan yana gelmemeliydik..

Sorma sebebini..
Biz yanyana gelemeyiz..
Bir birlikte olamayız..
Sana göre..
Biz bir hiç..
Dur orda!
Bana göre sen bir hiç değilsin..
Ama sana göre ben bir hiçim..
Öyle olmayada devam edeceğim..
Sakın yalan söyleme bana..
Aklından bile geçirme..

Seni benden kimse ayıramaz dediğimde..
Neden masummuş gibi davranıp sinsilik yaptın?
Bir ömür boyu beraberiz dediğimde..
Neden tamam dedikten sonra vazgeçtin?
Bitmesin bu rüya hep kalalım dediğimde..
Uyanmak istemiyorum gözlerini neden açtın?
O gece yanına geldiğimde..
Neden evde yokum dedirtip yalan söyledin? ?
Oysa evdeydin..
Başkasının kollarında geziniyordun o saatlerde..

Bana yalan söyleme..
Sanmaki herşeyi yanlış biliyorum..
Arkandaki gölgeye dikkat et..
Belki sadık yardımcımdır..
Belki sana ihanet eden şahısdır..
Sen bugüne kadar ihanetleri yedirmişsin herkese..
O sana yedirse bir kere..
Ne kaybedersin söyle!

Sana göre çocuk olmak nediR?
Sana göre olgunlaşmak nediR?
Hangisi gerçektir?
Hangisi soyuttur..
Bana kalırsa sana göre herşey soyut..
Kendinden başka..
Kendi yalanlarını başkasına yutturmak..
Sadece bu somut..
Beni çocuk olarak gör..
Ve öyle de kal..
Bak bende söylüyorum..

Evet ben bir çocuğum..
Evet ben bir yavru kurdum..
Aklına küçümseyecek ne geliyorsa say..
Ama ben tek birşey söyliyeceğim..
O da sen,sen değilsin..