Yalan Şiiri - Haluk Yolsal

Yalan

ömrümün salaş duraklarında bekliyorum seni
gelmiyorsun
gözlerime batıyor kırık ışın parçaları

hani sevdamız çok
çok büyüktü
hani ne olursa olsun
susacaktı yaşlarını akıtıp gözlerimiz

gözbebeklerimizde
her renk çiçek
boy verecek,uçuşacak demiştik
tutuşup elele
alacakaranlığında bir nisan gecesi
ısıtmıştık
üşüyen ellerimizle içimizi

yine aylardan nisandı belki
ağaçlara suların yürüdüğü zamanlar
belki bir Pazar sabahı
ya da dün
sokakta beni gördüğünde
arkanı döndün

titreyen ellerindi
bir de el sallarken otobüste
bir çift kara gözdü yaş dolan
sus anlatma
sen yalansın
hepsi yalan