Yalan Şiiri - Süleyman Hasan Mutlu

Bir dem olup 'gel' diyen;
Bir dem olup eriyen...
Beni kalbimden yiyen
Bu aşktan bize talan;
Yalan dünya hep yalan...

Benim gölgem yalnızlık,
Ve adım susuz sazlık;
Oltada bahtsız balık;
Dipsiz göle atılan;
Yalan dünya hep yalan...

Vakit her dem dar mı dar;
En üstten dibe atar...
Dünden önceye kadar,
Ne vardı uzak kalan?
Yalan dünya hep yalan...

Ne varsa senden bana,
En üstten en tabana...
Gez böyle yana yana...
Ne kaçar; kimdir çalan;
Yalan dünya hep yalan...

Sığmaz bir kaba koysam;
Dolay dolay hep soysam...
Aşk demine bir doysam;
Yolu kesen gam salan;
Yalan dünya hep yalan...

Yoktu...Gelince oldu
Hayat; gidince soldu...
Aşk mı bitimsiz yoldu;
Kervan kervan satılan?
Yalan dünya hep yalan...

Gündüz kör, gece sağır...
Nöbet var ağır ağır...
Çağır avare çağır:
'Bir kez olsun beni an! '
Yanan dünya, hep yalan...