Zehir akıyordu gözlerinden
Gözyaşı yalan
Yalandı çırpınışın
Haykırış yalan
Sen bana hiç inanmadın ey yar
O yemin yalan
Tutardım..
Tut deseydin elimi
Hiç bırakmazdım bir daha
Kırılıp dökülen gururlarını
Toplardım
Geçtiğin sokaklardan
Bebeklik bebeklerini onarırdım bedenimde
Pembe terliklerini
Ve çantalarını
Saklardım düşlerimde
Hiç kırmadan
Yok oluş budur sevgilim
Zehir olup akmak gözlerinden
Bir gecede aniden
Ve hiç utanmadan
Ben seni beklerim gülüm
Gözyaşın
Haykırışın
Ve o yemin olsada yalan
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!