YALAN
Ömür fazla uzun değil,
İleriye bakınca çok uzun,
Geriye bakınca çok kısa.
Yalancı bebe emziği gibi
Alabildiğine meşakkat.
Ot yüklü kanılar gibi,
Alabildiğine zulüm.
Yaz yağmuru, falaka,
Yüzlerde yalan tebessüm.
Heybe dolusu günah,
Tepeleme sırtımızda.
Bir çoban azığı kadar,
Sevaplar belimizde eğreti.
Birde üç kuruşluk yalan mı?
Olmaz, hepten bitmektir.
Kazanç sanırken yitmektir.
Ayıbım yok, riya yok
Hele yalan, hele yalan
İşte odur asıl kökten,
Ruhları yakan yıkan.
01.08.2001 - 00:33
Sinan OğuzhanKayıt Tarihi : 9.2.2007 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
YALANLARIMIZ! Kandırarak kazandığımızı sandığımız an; aslında RUHUMUZU kaybettiğimiz andır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!