Yalan Şiiri - Recep Peker

1990 'lı yıllardı. Bu şirimi yeni yazmıştım ve sık sık okuyordum. Eyüpte kaldığım ahşap, öğrenci evinde bir çalışma tahtamız vardı. Bu tahta giriş katındaki çalışma odasındaydı. Kış mevsiminde çalışma odamıza pek girmezdik. Oda soğuk olduğu için ısıtabildiğimiz tek odada ders çalışırdık. Zaten iki kişi olduğumuz için bu sorun olmuyordu. Bu günlerden birinde bu soğuk odaya girip tahtaya Yalan adlı şiirimi yazdım. Aradan günler, belkide haftalar sonra tekrar odaya girmiştim ki, şiirim yine yazdığım yerde duruyor. Fakat üzerinde bazı karalamalar var. ....... Seversin, aldığın karşılık yalan. Uğruna ölsen de SADAKAT, yalan. ...... Sadakat kelimesini daire içine alıp, tahtanın boş bir kısmına ok işareti çekilmiş. Ve şu mısralar: İyi düşün evlat. Bu mantık sakat Kendine gel. Sadakat bir imtihan, yalan değil Asıl gerçek olan, İşte o. Yeter ki, Sâdık ol... Bu dizeleri kimin yazdığını hiç öğrenemedim. Gelenimiz gidenimiz çok olduğu için de yürüttüğüm tahminlerimde başarısız oldum. Ama belki bir kişi daha vardı. Bunu yazabilecek. Sevdiğim,büyüğüm bir hocam... Artık oda hayatta değil. Benim için bir gizem olan bu kişinin kimliği sanırım kıyamete kadar bir sır olarak kalacak.