Dalından ayrı düşen yaprak misâli,
Öğrendim ki bu dünya bir koca yalan...
Nerede o verilen sözler, vaâtler,
Bir kaç damla gözyaşı geride kalan,
Yalanmış hep bu dünya, sen ve ben yalan...
Kalbin çarpıyordu, beni andığında,
Gönül kuşum saçlarına konduğunda,
Seni gül, kendini bülbül sandığında,
Gülün dalı, bülbülün yuvası talan,
Yalanmış hep bu dünya, can ve ten, yalan...
Kayıt Tarihi : 5.9.2006 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!