Herşey sahte, her şey yalan…
Dostluklar çıkar üstüne,
Sevgiler karşılık…
Yokluk için satıyor biri değerlerini,
Varlıklar geçici mutluluk dolu…
Biri sevdiğini söylerken…
Diğeri inanmıyor.
Kalabalıklar içinde söylenen,
Yalnızken unutuluyor…
Birine sırrını söylüyor,
Başkasından aynısı duyuluyor…
Sır dediğin mezara gidecekken,
Emaye kaptaki sırdan basitleşiyor…
Arkadaş diyorsun, kuyunu kazıyor…
Yar diyorsun, seni aldatıyor…
Güven diyorsun, ihanet ediliyor,
Doğruluk istiyorsun, yalan doğuyor…
Kayıt Tarihi : 27.7.2006 14:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazan Sarıkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/27/yalan-264.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)