Yalan Şiiri - Hüseyin Celep

Yalan yanlış, geldi geçti,
Sefil ömrüm, şu dünyada.
Zaman ömrü, aldı geçti;
İnsan sanki bir rüyada.

Gelen gider, konan göçer.
Ömür geçer, insan naçar.
Ruhum, bin bir derde duçar.
Beden pare, bin kayada.

Âşık iken, görmez gözün;
Duymaz kulak, bilmen sözün.
Yanar iken, sevda közün,
Mutlusundur, o hülyada.

Ömür bitti, her şey yalan;
Bir tek ölüm gerçek olan.
Bu âlemde, benden kalan:
Bir son bakış, bir son sada.

Ankara / 2002