YaLan Şiiri - Uğur Kılıç

Nisan yağmurlarıyla geldin,
Yüreğimde oluştu gökkuşağının tonları;
Ve ben renkleri hiç böyle canlı görmedim,
Baharları böyle güzel gelmezdi,
Hiç bir güneş bana ışık saçmazdı,
Aramadım kimseyi geceleri yıldızlarda,
Aratmadı senden başka hiç kimse bana.

Bir gül böyle güzel nasıl kokar?
Sabahıma günaydınmı derdi kuşlar?
Sen ısıtırdın içimi sabahları bir tas çorba yerine,
Kahve yapardım sana kırk yıl hatır kalsın diye,
Yürekten derdim seni sevdiğimi,
Ve ben ilk kez gerçek sandım;
Yaşadığım sevgiyi.

Yok yalannn
Yalan bu beynime kazınan.
Günüm bitti, güneş battı,
Gördüğüm rüya yarım kaldı.
Kırgınım boşe geçti yine seneler,
Zaten tutulmadıki bana hiç verilen sözler.
Sen bir yolcu, ben bir hancı,
Yüreğimde tarifsiz bir sancı.

Razıyken uğruna vazgeçmek için herşeyden,
Sen gelip geçiverdin gönlümden.
Geçerken gönlümden,
On yıl aldın ömrümden....