Hayat depreşir ellerimde
Gözlerimden anlarsın ağladığımı
Yalanlar geçerken upuzun bir nehirde
Aks-i ömrünü görür ağlarsın.
Zevk vermiyor artık açan çiçekler.
Yarama tuz basıyor uçuşan kelebekler.
Kısacık ömürleriyle ben de yitip gidiyorum
Yüreğimi ezen bir şarkıyla inliyorum.
Yaşamak yalansa, insanlar yalan
Bir rüzgarın elinde savrulan bir yapraksam,
Gürlüyorsa,ağlıyorsa gökyüzü
Niye uçar bu kuşlar?
Dünya yalan, sevmek yalan.
Kayıt Tarihi : 4.12.2005 13:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sibel Keçe](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/04/yalan-182.jpg)
Dünya yalan, sevmek yalan.
Onlar Yalan dünyanın Figuran oyuncuları.
Uçuşlarıda yalan. oda bir oyunun gösterimi.
Şiir'ler gibi. şiirlerde yalan değil mi?
Yazanlar gibi. Gerçek olan kim belli değil mi? :))
TÜM YORUMLAR (1)