Yalan Şiiri - Erdem Bozdoğan

Ne dış güzelliğin, nede endamın
Yalan söylenenler, sevdiğim yalan
Ne o fiden boyun, ne gözün, kaşın
Yalan, yâr iğruna öldüğüm yalan

Akıtmam inan ki gözdeki yaşı
Sen bana can olma, ol elin canı
Hep ben kabullendim bütün günahı
Yalan, sevgin ile dolduğum yalan

Sömürdün ömrümü, kırdın belimi
Unutturdun dostu, sevdiklerimi
Aşkın senin olsun aldım dersimi
Yalan, saçlarımı yolduğum yalan

Elinden kurtuldum değilim kölen
Hep sen oldun ezen, hep sendin gülen
Ben gibi seveni kaçırdın elden
Yalan, anılara daldığım yalan

Kavuşmak hayaldi derdimdi aşkım
Bir zamanlar sendin ekmeğim, aşım
Küllerim buz oldu, söndü yangınım
Yalan,bahtsız hayat sürdüğüm yalan

Belkide beraber olurduk mesut
Yürekte olmuştun taptığım mabut
Yaşanılanları, ismimi unut
Yalan, senden ayrı güldüğüm yalan

ERDEM BOZDOĞAN

SARICAOĞLAN