Yalan Şiiri - Hatice Sonmez

Seni düşünürken birden yazasım geldi yıldızların karşısında.
Yazsam aklımdan geçenleri sığarmı onca boş duran sayfalara.

Tövbe etmiştim senden sonra herşeye
Hani herşeyim demiştin ya oda yalanmış

O uzak kentlerdeki binalarda okudum
Adresi doğru yazmışsın,
teknelerde yerinde bekliyordu kara bayraklar hazırdı uzaklasmağa gözlerinden.
Yüreğim haykırdı git artık durma yerinde insan sevdiğine üzülür kalbim söyledi bunu

Dilimi bıçak kessinler konuşursam eğer
Kalemlerde kırılsın bu saatten sonra

Yalnızlığım gecelerde çöller gibi soğuk kaldı
Artık üşümüyorum
Uçan güvercinler küsmüs kanatları ağlıyordu umutsuz bir şekilde
Çamur olan topraklar zayıf kokuyordu
Dalından koparılmış ayçiçekler ağlıyordu..

Silinmemiş anılar, bu sefer ruhumun en derinlerinde hissettim acılarımı,zaman aktı sen anlayamazsın.
Uçan kelebekler haber salın tüm dünyaya, artık her yer yalan kokuyordu yalan !

Yazan kelebek76