Yalan Şiiri - Tuğçe Akbaş

boynumda bir ip, adı sen galiba bir ucu bende bir ucu tavanda

düğüm atmak nedir bilmezdim ama acı sonunda onu da öğretti bana

yanağımda bir yaş damla damla akarken son nefesle dindi galiba

hep derdin ya ağlama, ölürüm yoluna sen değil de ben öldüm erdi sona

canım sıkıştı bu kırgın cama cam her şeye parça parça

kağıttan güzel hayaller vardı ya yenik düştü iki damla yağmura

yağmur filiz olmaz miydi cana bize bak savrulduk sağa sola

yine kül oldum yana yana karanlık senden hızlı uğradı bana

bekledim bekledim de gelmedin hâlâ gittim diye kaşını öyle çatma

can gitmez mi yarasını tek sarana karanlıktan pelerin bakar bana

iyi geldi de teslim oldum ona dudağını büküp sakın küsme bana

can emanet edilir mi kula çarem yok yol göründü yaradana