Yalan Şiiri - Ahmed Muaz Çığ

Koca bir yalanla geçti ömrüm
Sanırdım ki cennette günüm gün
Ne zaman ki sorguladım seni
Tabularım artık komik bir trajedi

İnancım gölgelemiş zihnimi yıllardır
Ahlakım haydi kendini yeniden yapılandır
Yanlışlarım ve doğrularım işte gerçeklik sizin ilkbaharınızdır
Gerçekliğe atılan her kurşun dönüp tekrar sizi vuracaktır

Varsa bir tanrı onu da bu pisliğe bulaştırdınız ne acı
Henüz sindiremiyorken bu yalanı kim bilir niceleri bu yükü başarıyla sırtlandı
Biliyorum bunlar benden öncekilerde anlatılırdı
Fakat onlara göre hepsi ebediyen yandı

Sana sesleniyorum aklın başında değil
Sarhoşluğuna alkol hafif gelir
Cehalet hızla yayılır fakat bilgelik o kadar kolay değil
Aslında cehennem sorgulanmamış her hayata denir