Yalan!
Gelişiyle gülşen oldu gönül denen bomboş oda.
Gül dalından bad-ı saba esti; yandı yürek oda.
Geç anladım sevda yalan, yalan her şey gibi o da.
Bir tek gözyaşımdır gerçek, bir de ölüm şu dünyada…
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Güzel demişsiniz
dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta