Yalan Şiiri - Rıdvan Öztaşçı

İnsancıklar yalanla bakıyor birbirlerine
Ama doğruyu söylemek onlara ayıp
Saygısızca ayrılıyorlar yine
Zamansızca düşmüş yerlere yalanlar

Hala ısrarcılar.
Ahlak yazılı fütursuz kimlikle,
Sürüklene sürüklene gidiyorlar
Hoyratça gelişiyor pervasızca ilerliyorlar

Yaşadığımız yıllar diyorum öyle gaddar öyle sahtecilikle.
Yılmadan devam ediyor durmuyor.
Ne eski edep kalıyor ne eski haya
İki doğru söz söylesen yüz çevirirler sana

Sahi neydi ahlak ve edep
İki dudak arasından çıkan kelime miydi?
Yoksa işe gelince ağır olan mıydı?
Şu kötü zamanda yalancı olamam...