Yalan Şiiri - Behzat Özdemir

yine başladı işte
yine kendi kendine
sonu yokki bınların
sonu yokki sevgilim

önce ellerin
sonra bedenin
bir büyün dü sevgin
bırakıp gittin sevgilim

yalan olmamalıydı
bir dağ misali
asla son bulmamalıydı
sevgilim yalan olmamalıydı

senle öyle mutluydum
bensenden uzak da
yaşayamam ki
aşkım sensiz yol alamam ki

yıkıldım
umudum bitti yoruldum
ama inan ben yalan
konuşmadım

yalan değil di yalan
olmamalıydı
bir sevda yalan olmamalıydı
sevgilim

sonu varmış işte
yalan da olsa
bitti bitiyor
bırak bari ben bitmeyeyim

yanımda yok kimsem kalmadı
bitii işte bak tüm acılarım
inan bana sevgilim
yalandı ama burdaydı dostlarım....

[email protected]