Bir insanın yaşamını kendine söylediği ve kabul ettirdiği yalanlar mahveder.
Kendi elleriyle ördüğü duvarların arkasında, kendi yalanları ile oluşturduğu karanlığın içinde boğulur insan.
Çığlık çığlığa…
Sesini yalnız kendisi duyar, kendi yalanlarına kendisi inanır, herkesin inanmasını bekler.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla